Mycie pacjenta w łóżku. Swash Cleansing Wipes - zapachowe chusteczki do mycia ciała, 48 szt. 19,13 zł. Swash Gold Gloves - bezzapachowe rękawice kąpielowe do mycia, 8 sztuk. 9,89 zł. Swash Gold Gloves - zapachowe rękawice kąpielowe do mycia, 8 sztuk. 9,89 zł. Swash Gold Wipes – bezzapachowe chusteczki do mycia ciała, 8 szt.
W tym odcinku dowiesz się: Jak umyć głowę chorego, który nie wstaje z łóżka? W jaki sposób samodzielnie przygotować rynienkę, która uchroni pościel przed zamoczeniem? Aby powiększyć obraz kliknij w krzyżyk w prawym dolnym rogu filmu. Czy film był pomocny? Jeśli masz pytania lub uwagi związane z filmem prosimy o kontakt z naszym specjalistą. Tu znajdziesz formularz kontaktowy. 1. Jaka jest szansa na to, że chory wróci do sprawności w ciągu kilku miesięcy? 2. Jaki jest wiek osoby chorej? 3. Ile mamy pieniędzy na łóżko dla chorego leżącego? Jeśli dolegliwość ma charakter przejściowy np. po operacji — warto rozważyć wypożyczenie łóżka rehabilitacyjnego. Koszty będą nieporównywalnie mniejsze. W poprzednim poście była mowa o myciu jamy ustnej osoby chorej. Jest to pierwsza czynność z całej toalety chorego. Dziś przedstawię kolejne czynności. Zanim jednak do tego przejdę wypiszę kilka cennych rad dotyczących pielęgnacji Wytłumacz osobie chorej cel i przebieg wykonywanych czynności Uzyskaj zgodę od chorego na wykonanie toalety Jeśli to możliwe uzyskaj od chorego informację w jaki sposób myje twarz, ciało, włosy i jakich używa do tego środków (ulubiony płyn do demakijażu, tonik, zapach, ulubiona odżywka do włosów, czy pianka do golenia itp.) Zapewnij bezpieczeństwo – pamiętaj np. o możliwości poślizgnięcia Zawsze pomagaj w wychodzeniu z wanny czy prysznica lub w zmianie pozycji ze względu na ryzyko zasłabnięcia czy utraty przytomności Nie pozwól na zamknięcie się osoby chorej samej w łazience lub toalecie ze względu na możliwość wystąpienia nasilenia objawów choroby lub zasłabnięcia Unikaj wykonywania kąpieli i zabiegów pielęgnacyjnych bezpośrednio po posiłkach (zalecany czas to minimum 2 godziny po posiłku) Chroń chorego w trakcie kąpieli i po niej przed wychłodzeniem Kontroluj i utrzymuj kontakt z chorym, zwracaj uwagę na kolor skóry, oddech, tętno Zwracaj uwagę na niepokojące objawy – pocenie się, zawroty głowy, zmianę napięcia mięśni i inne Obserwuj stan skóry – zaczerwienienie, wysypka czy świąd mogą być spowodowane podrażniającym działaniem kosmetyków służących do mycia czy pielęgnacji Pamiętaj o ryzyku wystąpienia powikłań – podczas pielęgnowania mogą one wystąpić między innymi u pacjentów z chorobami układu krążenia(np. z niewydolnością serca), chorobami układu nerwowego (padaczka), z zaburzeniami świadomości i funkcji poznawczych Podczas toalety ciała należy przykrywać umyte i osuszone części ciała, zapobiegając wyziębieniu i dbając o zachowanie intymności Rękawiczki jednorazowe – używanie rękawiczek jednorazowych przy czynnościach pielęgnacyjnych naszych podopiecznych jest bardzo ważne dla chorego i dla opiekuna. Zdarza się jednak, że chory bardzo źle reaguje na to, że zakładamy przy nim rękawiczki. Myśli, że się go brzydzimy, a przecież to zupełnie nie tak! Warto wtedy powiedzieć, że chodzi również o bezpieczeństwo chorego a nie tylko nasze. Na naszych dłoniach mogą znajdować się bakterie niebezpieczne dla chorego, który zwykle ma obniżoną odporność. Przygotowanie pomieszczenia: Zapewnij intymność i poczucie bezpieczeństwa – jeżeli jest taka potrzeba, łóżko chorego na czas wykonywania czynności pielęgnacyjnych należy oddzielić parawanem Zachowaj odpowiednią temperaturę otoczenia – taką w której chory po rozebraniu będzie czuł się komfortowo (będzie mu ciepło) Na czas kąpieli zamknij okna Jeżeli pomieszczenie w którym odbędzie się kąpiel chorego jest używane przez inne osoby, można na drzwiach wywiesić kartkę: „zajęte, toaleta, proszę nie wchodzić” Po umyciu jamy ustnej chorego możemy przejść do golenia twarzy u Pana, najpierw jednak przygotujmy do tej czynności niezbędne sprzęty. Golenie twarzy Przygotuj: Maszynkę do golenia Zależnie od potrzeby – mydło w płynie, żel lub pianka do golenia Pędzel Środki po goleniu (balsam, woda po goleniu, krem) Miskę z ciepłą wodą, myjkę i ręcznik Środek dezynfekcyjny w przypadku zranienia Zapewnij dobre oświetlenie Technika golenia: Ułóż chorego wygodnie, najlepiej w pozycji wysokiej lub pół-wysokiej, tak jak w przypadku mycia jamy ustnej Podłóż ręcznik pod brodę i wokół szyi chorego Długi zarost najpierw przytnij nożyczkami Następnie zwilż skórę twarzy ciepłą wodą i nałóż dłonią lub pędzlem krem, żel lub piankę do golenia Podczas golenia napnij skórę twarzy i prowadź golenie w kierunku odwrotnym do wzrostu włosów (w następnej kolejności należy golić zgodnie z kierunkiem wzrostu włosów) W sytuacji zranienia należy skórę odkazić środkiem dezynfekcyjnym Po zakończeniu golenia dłonią lub za pomocą gąbki umyj ogoloną skórę twarzy ciepłą wodą z mydłem i delikatnie osusz (technika mycia twarzy znajduje się poniżej). Następnie posmaruj skórę twarzy zgodnie z upodobaniem i przyzwyczajeniami chorego, np. wodą po goleniu, balsamem lub kremem. Mycie twarzy Potrzebne nam będą: Miska z ciepłą wodą Środek pielęgnacyjny do mycia twarzy Ewentualnie płyn do demakijażu, tonik Krem do twarzy Technika mycia twarzy: Podłuż ręcznik pod brodę i wokół szyi chorego Umyj okolicę oczu (od kącika zewnętrznego do wewnętrznego), następnie twarz, uszy, szyję W tej samej kolejności opłucz i osusz te części ciała Zastosuj tonik, krem Kiedy twarz mamy już czystą, przejdźmy do tułowia, a następnie do dolnej części ciała. Mycie tułowia i dolnej części ciała: Przygotuj: 2 miski wypełnione ciepłą wodą (najlepiej o różnych kolorach: np. jaśniejsza do górnej części ciała, ciemniejsza do dolnej) Ciepła woda – najbardziej odpowiednia jest o temperaturze ciała(ok. 37stopni C) 2 gąbki lub myjki (najlepiej w różnych kolorach) 2 ogrzane ręczniki kąpielowe (o różnych kolorach) Dywanik kąpielowy lub ręcznik na podłodze Czystą bieliznę pościelową (o wymianie bielizny pościelowej napiszę w następnym poście) Czystą bieliznę osobistą (piżamę, majtki, skarpetki) Pojemnik na brudną bieliznę Pampersy, podkłady, wkładki na wymianę (jeśli to konieczne ze względu na stan pacjenta) Pojemnik na pampersy i opatrunki (jeśli istnieje potrzeba) Mydło (najlepiej w płynie, o pH zbliżonym do pH skóry, hipoalergiczne, niepodrażniające) Oliwka do całego ciała (najlepsza dla niemowląt) lub balsam Dezodorant, perfum – zgodnie z wyborem chorego W przypadku kąpieli w celach leczniczych (np. dla leczenia odleżyn czy innych ran) należy przygotować zalecane dodatki do kąpieli (środki odkażające, sole, wyciągi roślinne) i/lub środki opatrunkowe. Przygotowanie chorego: Jeśli to możliwe ułóż chorego na plecach, z niewielką poduszką lub podgłówkiem Rozbierz chorego, zdejmij jego bieliznę osobistą i dokładnie przykryj prześcieradłem lub dużym ręcznikiem dolną część ciała Zaleca się zdjęcie biżuterii chorego (pierścionków, łańcuszków, kolczyków, spinek) oraz zegarka – rzeczy te należy zabezpieczyć na czas wykonywania zabiegów Toaleta tułowia: Technika wykonania toalety: Podłóż ręcznik pod rękę chorego, dalszą od nas Dokładnie umyj dłoń, następnie całą kończynę ku górze, aż do pach. W tej samej kolejności dokładnie spłucz i osusz umytą skórę Następnie te same czynności wykonaj z ręką położoną bliżej nas Teraz umyj klatkę piersiową i brzuch – dokładnie umyj i starannie osusz zwłaszcza skórę pod piesiami u kobiet oraz fałdy skórne brzucha (możliwość powstawania odparzeń) Jeżeli stan pacjenta na to pozwala, posadź chorego i umyj mu plecy ( w czasie sadzenia i mycia pleców obserwuj pacjenta ze względu na możliwość wystąpienia utraty przytomności) Jeżeli chory jest leżący i nie jest w stanie usiąść, należy pomóc mu ułożyć się na boku Po ułożeniu chorego na boku zabezpiecz łóżko ręcznikiem i umyj a później osusz plecy od góry w kierunku pośladków; umytą i osuszoną skórę pleców należy posmarować balsamem lub oliwką Ostrożnie połóż chorego na plecach, posmaruj przednią, górną część ciała balsamem lub oliwką i przykryj chorego. Pielęgnacja dolnej części ciała Technika wykonania toalety: Zmień miskę z wodą, weź nowy ręcznik i przejdź do mycia kończyn dolnych. Oczywiście można wymienić wodę w dotychczas używanej misce, jednak wcześniejsze przygotowanie drugiego pojemnika z wodą ułatwia pracę i pozwala na pozostanie z chorym podczas całego zabiegu Umyj kończyny dolne od stóp ku górze (ku pachwinom) a następnie osusz. Pamiętaj o dokładnym umyciu i osuszeniu skóry pomiędzy palcami Pielęgnacja miejsc intymnych u chorego leżącego Toaletę miejsc intymnych powinno się wykonywać przynajmniej raz dziennie. W czasie wykonywania toalety należy pacjentowi zapewnić maksimum bezpieczeństwa i intymności. W miarę możliwości toaletę krocza powinna wykonywać osoba tej samej płci co chory. Jeżeli tylko stan pacjenta na to pozwala, należy umożliwić mu samodzielne wykonywanie pielęgnacji miejsc intymnych (aby zadbać w ten sposób o jak najdłuższą niezależność chorego). Rola opiekuna polega wówczas na dyskretnej i taktownej pomocy. Przygotuj: Miskę z ciepłą wodą Myjkę lub gąbkę i ręcznik przeznaczone wyłącznie do tego celu Dzbanek z ciepłą wodą (lub z roztworem leczniczym) do spłukiwania miejsc intymnych Mydło w płynie o neutralnym pH lub płyn do higieny miejsc intymnych Środki do pielęgnacji skóry Bieliznę osobistą Jeżeli zachodzi taka potrzeba pampersy, pielucho-majtki, wkładki Materiał opatrunkowy w razie obecności ran (odleżyn) Technika wykonania toalety: Ułóż chorego w pozycji leżącej na plecach, zegnij nogi w stawach kolanowych, stopy chorego oprzyj o podłoże Osłoń okolice intymne, przykrywając podbrzusze i uda ręcznikiem (dobrze, jeżeli w takiej pozycji pacjent znajduje się na basenie) W razie obecności odleżyn usuń materiał opatrunkowy ze skóry i wyrzuć go Spłucz okolice intymne ciepłą wodą Namocz gąbkę wodą i mydłem lub płynem do pielęgnacji miejsc intymnych Myj okolice intymne od strony spojenia łonowego w kierunku odbytu U mężczyzn należy odciągnąć napletek i umyć żołądź (trzeba zadbać, aby mydło nie przedostało się do ujścia cewki moczowej, ponieważ może to spowodować jej podrażnienie i stan zapalny), po umyciu i osuszeniu napletek należy odprowadzić (naciągnąć) na żołądź – brak tej czynności może spowodować obrzęk i dolegliwości bólowe U kobiet toaletę miejsc intymnych wykonuje się poprzez polanie płynem do pielęgnacji lub płynem leczniczym narządów płciowych i lekkie rozchylenie ręką warg sromowych w trakcie polewania lub mycia (należy zawsze pamiętać o kierunku mycia: od góry ku tyłowi w kierunku odbytu Szczególnie starannej pielęgnacji miejsc intymnych wymaga chory, który ma założony cewnik do pęcherza moczowego W celu wykonania toalety pośladków ułóż chorego na boku – umyj pośladki, szparę pośladkową i okolicę odbytu, zachowując kierunek od spojenia łonowego do odbytu Po zakończeniu mycia starannie osusz skórę, zwłaszcza fałdy skórne Posmaruj pośladki oliwką dla dzieci lub specjalistycznymi emulsjami Odparzenia i odleżyny wymagają właściwego opatrzenia Jeśli zachodzi taka potrzeba, załóż choremu pielucho-majtki lub wkładki Po wykonaniu toalety ułóż chorego wygodnie, posmaruj nogi i stopy chorego balsamem lub oliwką. Ubierz chorego i okryj. Nasz podopieczny jest już wykąpany. Teraz możemy zastosować ulubiony dezodorant i perfum chorego. Jeśli chory chciałby odświeżyć skórę głowy i włosy, możemy to zrobić teraz. Pielęgnacja włosów i skóry głowy Przygotuj: Dzbanek z ciepłą wodą do płukania włosów Miskę lub (u chorych leżących) „rynienkę” (z folii i ręczników) do mycia włosów 2 ręczniki Szampon i ewentualnie odżywkę do włosów Suszarkę, ewentualnie prostownicę, wałki Szczotkę i grzebień Jeśli jest taka potrzeba, specjalny szampon, płukanki, maści lecznicze Pozycja wykonania zabiegu (zależna od stanu chorego) Siedząca w łóżku: chory ma głowę pochyloną do przodu, nogi spuszczone z łóżka lub rozchylone, miska z wodą stoi na szafce lub na łóżku Siedząca przy umywalce: chorego można przyprowadzić do umywalki, posadzić na krześle z oparciem i umyć głowę w pozycji siedzącej z głową pochyloną do przodu pod bieżącą wodą Leżąca w łóżku: jeżeli stan chorego na to pozwala, ułożyć go w taki sposób aby głowa chorego była przy krawędzi łóżka, pod barki chorego należy ułożyć poduszki, tak, aby głowa nieco zwisała do tyłu, można przy tym zastosować odpowiedni do mycia głowy profesjonalny sprzęt (rynnę z miską) lub wykonać zabezpieczenie z folii i ręczników („rynienkę”) Technika wykonania zabiegu: Ułóż chorego w odpowiedniej i bezpiecznej pozycji, zabezpiecz podopiecznego i jego otoczenie przed niepotrzebnym zamoczeniem Przed myciem rozczesz i wyszczotkuj włosy (zgodnie z życzeniem chorego) Zwilż głowę (włosy) chorego i nanieś szampon, wcierając opuszkami palców w skórę głowy Spłucz włosy (wodą z dzbanka, jeśli chory jest w pozycji leżącej lub siedzi na łóżku) Jeśli chory stosuje odżywkę do włosów, nanieś ją na włosy i postępuj zgodnie z zaleceniami producenta. Po umyciu rozczesz i wysusz włosy Uczesz włosy zgodnie z życzeniem chorego. Pamiętaj! W czasie wykonywania zabiegu zabezpiecz chorego przed wyziębieniem lub poparzeniem gorącą wodą W czasie wykonywania zabiegu obserwuj pielęgnowaną skórę pod kątem wystąpienia ewentualnych podrażnień, wysypki, świądu, które mogą świadczyć o reakcji alergicznej na środek pielęgnujący W czasie mycia włosów dbaj, aby nie zamoczyć opatrunków Chorych po operacjach neurochirurgicznych, urazach głowy i kręgosłupa pielęgnuj po instruktażu wykonanym przez pielęgniarkę czy lekarza i pod ich nadzorem Zmieniaj pozycję chorego stopniowo – wstanie z łóżka po długotrwałym przebywaniu w pozycji leżącej może spowodować omdlenie, utratę przytomności Zmiany chorobowe w okolicy głowy należy pielęgnować zgodnie z zaleceniami lekarza i pielęgniarki. Źródło: "Podręcznik wolontariusza hospicyjnego" oraz "Przewlekle chory w domu" Fundacja hospicyjna W następnym poście zajmę się pielęgnacją stóp i dłoni osoby chorej oraz zmianą pościeli w łóżku chorego leżącego. Basen z prysznicem służy do mycia głowy przede wszystkim osobom obłożnie chorym, których transport do łazienki jest niemożliwy i jedynym rozwiązaniem jest higiena w łóżku. Niewątpliwie ułatwia mycie głowy pacjentowi, ponieważ wystarczy napełnić go wodą, położyć pod głową i umyć włosy. Basen do mycia głowy dla chorego
TOALETA CHOREGO LEŻĄCEGO W ŁÓŻKU Cel i znaczenie mycia chorego - Utrzymanie chorego w czystości - Pobudzenie funkcji skóry - Pobudzenie krążenia obwodowego - Poprawa samopoczucia chorego - Wyrabianie u chorych trwałych nawyków higienicznych - Obserwacja chorego - Nawiązanie kontaktu i bliższe poznanie chorego Wytyczne, których należy przestrzegać: - do toalety porannej budzić jak najpóźniej – toaletę wieczorną wykonać o ile to możliwe, bezpośrednio przed snem - temp. pomieszczenia, w którym myjemy 18-20 st. C – zamknąć okna - myć od części czystych do brudniejszych nie zalać łóżka wodą, wodę zmienić, gdy jest brudna lub mocno namydlona - wycierać dokładnie, ale niezbyt mocno - nacierać spirytusem całe plecy, pośladki, k. krzyżową – sprawdzić czy nie tworzą się odleżyny, obserwować skórę chorego - czesać codziennie – sprawdzić czystość głowy - sprzątnąć wszystkie przybory po wykonaniu toalety, czyste i wytarte ułożyć na miejscu. Myjki spłukać pod bieżącą wodą. Technika wykonania toalety obłożnie choremu – 1 opiekunka Przygotować: - miskę nerkowatą, - talk, - spirytus, - dzbanek z ciepłą wodą, - miednicę, - basen, - rękawice gumowe, - 2 myjki, - 2 ręczniki, - szczoteczkę do zębów, - pastę do zębów, -mydło,-szczoteczkę do paznokci, - nożyczki do obcinania paznokci, - kubek do zębów, - grzebień. A. Przygotowane przybory układa się na tacy i zanosi do łóżka chorego, stawia na stoliku, przy łóżku ustawia dodatkowe krzesło, na którym stawia miednicę. Nalewa wody z kranu do kubka do mycia zębów. Przynosi basen → myje ręce. Na poręczy krzesła zawiesza 2 ręczniki. Przygotowuje myjki. 1. Obluźnia wierzchnie przykrycie + dodatkowy koc → krzesło. Rozwija zawinięcie brzegów koca w nogach, wyrównuje z materacem. 2. Mycie zębów. A. zakłada cienki ręcznik pod brodę choremu, podając szczoteczkę z pastą. Lewą ręką unosi głowę chorego, prawą podaje wodę do ust. Następnie wodę odstawia na stolik a pod usta chorego podsuwa miskę nerkowatą. Czynność powtarza, lewa ręka cały czas podtrzymuje głowę chorego. Po umyciu zębów wyciera usta ręcznikiem, szczoteczkę odkłada do kubka. 3. Mycie twarzy, uszu i szyi. A. zdejmuje choremu koszulę → na poręcz łóżka. Podkłada cienki ręcznik pod głowę i barki chorego. Pyta chorego czy namydlić myjkę. Zmywa twarz i wyciera ją. Myje ucho dalsze, bliższe, szyję → wyciera. Wyjmuje ręcznik spod głowy chorego. 4. Mycie kończyn górnych. Myje dalszą od siebie rękę, która spoczywa na cienkim ręczniku. W okolicy pachy chorego podkłada ręcznik pod wierzchnie przykrycie. Pod dłoń stawia miednicę + mydelniczkę i szczoteczkę. Kolejność mycia k. górnej: przedramię i ramie od strony zewnętrznej, przedramię i ramię od strony wewnętrznej, pachę, dłoń. Odstawia mydelniczkę i szczoteczkę na stolik (krzesło). Lewą ręką unosi rękę chorego, prawą zsuwa miednicę w dół łóżka. Kładzie rękę na ręczniku i wyciera. Miednica odstawiona na krzesło. 5. Mycie klatki piersiowej A. odkłada brzeg wierzchniego przykrycia, kładzie na klatkę piersiową gruby ręcznik, z którego odkłada mankiet zabezpieczając brzeg wierzchniego przykrycia. Namydla myjkę, unosi lekko wierzchnie przykrycie myje chorego, wyciera cienkim ręcznikiem. Sprawdza czy pod piersiami nie tworzą się odparzenia. Cienki ręcznik odkłada na krzesło. 6. Mycie brzucha. Powtarza w/w czynności jak przy myciu klatki piersiowej. Wyciera brzuch grubym ręcznikiem. Uwaga Myjkę zmienia do mycia pleców. 7. Mycie pleców i pośladków. Chory odwraca się na bok. Plecy odkryte, wierzchnie przykrycie leży na chorym. Kładzie gruby ręcznik wzdłuż pleców i pośladków. Myje plecy, pośladki, szparę pośladkową → wyciera → naciera spirytusem i potem talkiem. Masuje chorego. Chory odwraca się na wznak. Zakłada koszulę. 8. Mycie kończyn dolnych. Chory odkłada nogi w odwiedzeniu A. ujmuje dalszą część wierzchniego przykrycia w fałd i kładzie ją między nogi chorego. Odkrywa całą dalszą kończynę dolną osłaniając jednocześnie krocze. Podkłada gruby ręcznik w poprzek łóżka pod udo chorego (noga jest zgięta w kolanie). Ręcznik ma ochronić górne przykrycie. Myje udo i wyciera. Podkłada ręcznik wzdłuż pod podudzie i stopę; pod stopę stawia miednicę obok mydelniczkę. Myje podudzie, potem stopę, podeszwę, myje mocno myjką, paznokcie szczoteczką. Odstawia mydelniczkę, miednicę usuwa tak jak spod kończyny górnej. Wyciera stopę i paznokcie. Kończynę nakrywa. W taki sam sposób myje drugą kończynę dolną. 9. Podmycie. A. podkłada basen. Z wierzchniego przykrycia robi tzw. budkę, osłaniając nią krocze. Spłukuje myjkę wodą z dzbanka, namydla ją i trzymając drugą ręką wierzchnie przykrycie myje krocze. Jeżeli stan chorego na to pozwala, chora myje się sama, myjkę odrzuca do miednicy. A. dokładnie spłukuje krocze polewając je wodą z dzbanka. Wyciera krocze grubym ręcznikiem. Jeżeli chora może wyciera się sama. A. usuwa ręcznik, nakrywa chorą. Wyjmuje basen, pośladki chorej wyciera grubym ręcznikiem. Odstawia basen. Jeżeli chora podmywała się sama: A. kładzie pod rękę chorej cienki ręcznik, stawia na nim miednicę. Nad miednicą spłukuje ręce chorej. Miednicę usuwa, ręce wyciera. Wynosi basen i myje sobie ręce. Mężczyznę podmywa na położonym pod pośladki grubym ręczniku. Lżej chory myje się sam. 10. Obcinanie paznokci. A. odwija górny brzeg wierzchniego przykrycia. Pod dalszą dłoń podkłada cienki ręcznik. Obcina paznokcie. To samo robi z drugą ręką. Zbiera obrzynki paznokci i wrzuca do miski nerkowatej. Ręcznik wiesza na poręczy krzesła. Odrzuca wierzchnie przykrycie za stóp. Podkłada gruby ręcznik pod stopy, obcina paznokcie, obrzynki wrzuca do miski nerkowatej, ręcznik usuwa. Wykańcza zasłanie łóżka. 11. Czesanie. Po zasłaniu łóżka czesać chorą. Kładąc cienki ręcznik na plecy i ramiona. Po czesaniu włosy wyrzucić do kosza. Sprawdza ułożenie chorego i wygląd łóżka. Sprząta sprzęt użyty w czasie toalety. Miednicę i miskę nerkowatą myje i osusza. Basen odnosi do łazienki. UWAGA Kiedy nie można obrócić chorego na bok, plecy i pośladki myją dwie osoby.
Mycie krocza chorego zdecydowanie usprawnia plastikowy bidet sanitarny na WC (sedes) dostępny w naszym sklepie medycznym. Można ewentualnie wykorzystać basen sanitarny – umieszczając go pod pacjentem w sposób opisany w jednym z wcześniejszych artykułów. Udar, wylew, stwardnienie rozsiane – lista schorzeń, które mogą spowodować wielotygodniowe, a nawet wieloletnie przebywanie w łóżku jest wręcz nieograniczona. Osoby starsze bardzo często ostatnie dni, miesiące, a nawet lata swojego życia spędzają w łóżku, stając się pacjentami leżącymi. Jak poradzić sobie w tak trudnej i specyficznej sytuacji i dobrze zorganizować opiekę nad higieną chorego w taki sposób, aby nie była codzienną męczarnią? O tym w dzisiejszym artykule. Codziennymi i doraźnymi przypadkami unieruchomienia pacjenta – poza zaawansowanym wiekiem – są złamania kończyn dolnych, paraliż, problemy z chodzeniem, śpiączka, choroby neurodegeneracyjne – choroba Parkinsona, Alzheimera oraz zaburzenia psychiczne, czy po prostu osłabienia lub zaniki mięśni. Lista przyczyn może być bardzo długa. Pielęgnacja pacjenta, który leży jest bardzo specyficzna i wymaga dużej cierpliwości, sił i umiejętności. Trzeba pamiętać o kilku szczegółach i działać adekwatnie do stanu pacjenta, aby mu nie zaszkodzić. Opieka nad taką osobą, która nie może wstać i leży w łóżku to wielkie wyzwanie dla bliskich. Trzeba się również liczyć z tym, że taki stan chorego może spowodować całkowitą reorganizację życia. Stwórz odpowiednie miejsce Zabiegi higieniczne należy wykonywać w odpowiedniej atmosferze. Najlepiej wydzielić osobny pokój, który zapewni osobie leżącej spokój, a przede wszystkim intymność. Ma to ogromne znaczenie dla psychiki chorego. Wielu pacjentów, kiedy wykonuje się przy nich zabiegi higieniczne, czuje z tego powodu wstyd. Ważne jest, aby okazać poszanowanie dla drugiej osoby. Wiąże się to z wykonywaniem zabiegów higienicznych jedynie z osobami, które są do tego niezbędne – idealnie byłoby, gdyby wszystkie inne osoby zostały wyproszone z pokoju. Dodatkowo nie wolno okazywać własnej niechęci do wykonywanej czynności – np. poprzez złośliwe komentarze. Pamiętajmy, że mamy do czynienia z innym człowiekiem i należy mu się szacunek. Pokój chorego powinien być utrzymywany w temperaturze 20-21oC, często wietrzony, by zapewnić dopływ świeżego powietrza i codziennie sprzątany (w tym ścieranie kurzu i mycie podłogi na mokro). Przydałoby się również zabezpieczyć okna, aby światło nie raziło pacjenta. Kiedy zmienić pieluchomajtki? Opieka nad pacjentem leżącym często nierozerwalnie związana jest ze zmianą pieluchomajtek lub pieluch u chorego – trzeba wiedzieć, kiedy i jak to robić. Większość pieluch zawiera wskaźnik wilgoci. Na wierzchniej stronie pieluchomajtek są odpowiednie indykatory, które pod wpływem wody z moczu lub kału bledną i rozmywają się. Jest to sygnał, że pieluchę należy zmienić. Możemy też zmienić pieluchę wtedy, kiedy chory nas poinformuje, że należy to zrobić. Konieczna jest bezwzględna wymiana pieluchy każdorazowo po oddaniu kału. Po długim kontakcie z wilgocią skóra mięknie i staje się pomarszczona. Jest to tak zwany proces maceracji skóry. Skóra poddana takim warunkom przez długi czas po pierwsze nie spełnia swojego zadania ochronnego, po drugie może trwale zostać uszkodzona. Jest to idealne miejsce do rozwoju bakterii – w szczególności bakterii kałowych. Bakterie kałowe bardzo łatwo przenikają też do układu moczowego, w szczególności u kobiet, bo budowa ich układu moczowego sprzyja zakażeniom. Bakterie mają wtedy ułatwione zadanie, a my gwarantujemy im bardzo dobre miejsce do bytowania. Polecane dla Ciebie chusteczki, nietrzymanie moczu, podrażnienie, jednorazowe , dla alergików, bez parabenów, bez barwników, bez sztucznych barwników, bez peg, bez olejów mineralnych zł Po zmianie pieluchy – nawilżaj Działania higieniczne po zmianie pieluchy sprowadzają się do oczyszczenia miejsc intymnych i odpowiedniego zabezpieczenia ich przed szkodliwymi czynnikami wynikającymi z noszenia pieluchomajtek. Należy dokładnie oczyścić i osuszyć okolice intymne. Następnie nawilżyć skórę preparatem przeciw odparzeniom lub odleżynom. Można zastosować też zasypkę (np. talk). Higiena osoby leżącej przypomina higienę niemowląt i dzieci – są to bardzo podobne zabiegi. Codzienna obserwacja Chory leżący jest zwykle osłabiony, a na jego ciele ujawniają się wszelkiego rodzaju ślady codziennego leżenia. Są to przede wszystkim zaczerwienienia, wysypka, otarcia, małe lokalne pęknięcia naczynek, siniaki i najpoważniejsze – odleżyny. Codzienna obserwacja pozwoli zlokalizować zmienione miejsca i odpowiednio je zabezpieczyć. Aby te specyficzne miejsca wykryć, a samemu choremu zapewnić dobre samopoczucie, toaletę powinniśmy wykonywać dwa razy dziennie. Przy toalecie porannej myjemy zęby, twarz, uszy, szyję, ręce, plecy, pośladki, strefy intymne, a przy wieczornej – całe ciało. W aptece należy sięgać po odpowiednie preparaty do pielęgnacji skóry wrażliwej oraz preparaty przeciwodleżynowe lub odpowiednie kremy nawilżające. Najlepsze i najczęściej używane są preparaty do pielęgnowania niemowląt i dzieci. Są one delikatne, nie zawierają konserwantów i sztucznych substancji drażniących, co jest korzystne dla pacjenta leżącego. Mycie pacjenta Przy myciu pacjenta zaczynamy zawsze od górnych partii ciała, a kończymy na dolnych, zmieniając przy tym wodę i ręcznik, a strefy umyte zabezpieczamy dodatkowym suchym i czystym ręcznikiem, aby ciało chorego nie wyziębiło się. Należy pamiętać, że ważna jest również higiena jamy ustnej. Nie wolno zapominać o myciu zębów. Przy wycieraniu skórę dotykamy delikatnie ręcznikiem, aby nie narazić jej na otarcia i skaleczenia. Po umyciu nakładamy na nią nawilżające kosmetyki – oliwki, kremy, balsamy albo łagodzący podrażnienia talk. Poranną toaletę wykonujemy w łazience lub w łóżku, wieczorną starajmy się wykonywać w łazience. Mimo że praca z osobą leżącą jest żmudna, codzienna i wymaga dużej siły fizycznej i psychicznej, to stanowi ona swoiste podziękowanie – za trudy wychowania, nauki czy zwykłego spędzania czasu. Taka pomoc nie jest niczym dziwnym i nigdy nie wiemy, czy nam w przyszłości również taka pomoc nie będzie potrzebna. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Olej z czarnuszki – na odporność, alergie, astmę, skórę. Poznaj właściwości i zastosowanie czarnuszki siewnej Olej z czarnuszki w ok. 85 proc. składa się z nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT), zawiera witaminę E, witaminę A oraz mikroelementy. Posiada wiele właściwości zdrowotnych, ma także zastosowanie w kosmetyce. Sprawdź, jak działa olej z czarnuszki siewnej, jakie ma właściwości lecznicze oraz w jaki sposób go stosować. Marihuana medyczna – co warto o niej wiedzieć? U schyłku okresu PRL, w 1985 r. wprowadzono przepisy karne, które zakazały używania w Polsce marihuany. Kontrowersje wywoływał pogląd, że wykorzystanie tej substancji do celów medycznych stało się również niedostępne, a wręcz karalne. Dopiero po 32 latach (w 2017 r.) stworzono przepisy, które formalnie zezwoliły na legalne wprowadzanie marihuany do obrotu jako surowca farmaceutycznego, a także zastosowanie jej w leczeniu i łagodzeniu objawów towarzyszących określonym chorobom. Co warto wiedzieć o marihuanie medycznej? Świąteczne przejedzenie. Jak radzić sobie ze wzdęciami? W Święta Bożego Narodzenia jemy dużo – to fakt. Faktem jest też to, że przejedzeniu towarzyszą nieprzyjemne dolegliwości, takie ból brzucha, uczucie pełności w jamie brzusznej, gazy. Czym tak naprawdę są wzdęcia i jak radzić sobie z przejedzeniem? 5 zdrowych postanowień na Nowy Rok. Co warto zmienić? Istnieje kilka sfer życia, które warto uporządkować niezależnie od pory. Powoli, małymi krokami, ale zdecydowanie i sukcesywnie. Oto kilka postanowień noworocznych – wystarczy wybrać jedno, a wiele dobrego zrobimy dla siebie i czasami też dla naszych najbliższych. Leki na uspokojenie bez recepty – co zawierają i czy są skuteczne? Żyjemy we względnie dynamicznych czasach. Szybkość zmian odbija się na sferze emocjonalnej człowieka. Statystyki mówią, że co druga osoba, odczuwa częste napady złości, stresu lub agresji w ciągu dnia. W aptekach istnieją leki bez recepty, które mają wykazywać działanie uspokajające. Najczęściej są to preparaty ziołowe. Środki te ze względu na zawartość substancji czynnych wykorzystuje się w lecznictwie. Co najczęściej znajduje się w składzie leków uspokajających bez recepty? Jaka jest skuteczność ziołowych środków na uspokojenie? Chrypka – przyczyny, leczenie, domowe sposoby Zachrypnięty głos może być wynikiem podrażnienia lub zranienia strun głosowych wskutek nadwyrężenia głosu lub choroby. Kiedy chrypka może okazać się groźna? Jak pozbyć się chrypy przy pomocy domowych sposobów? Drapanie w gardle – co oznacza? Przyczyny i domowe sposoby Drapanie, swędzenie lub gryzienie w gardle – to zwykle objawy infekcji górnych dróg oddechowych. Te nieprzyjemne uczucia, które towarzyszą chorobom zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym, można złagodzić za pomocą preparatów na gardło dostępnych w aptece, a także dzięki domowym sposobom. W jaki sposób? Podpowiadamy. Przewiane ucho – przyczyny, objawy, leczenie, domowe sposoby Czy po wieczornym spacerze odczuwasz ból lub słyszysz szum w uszach? To może być przyczyna przewianego ucha. Przypadłość ta dotyczy wszystkich osób, zarówno młodszych, jak i starszych. Najczęściej jednak pojawia się u dzieci do 6. roku życia. Jakie są przyczyny przewianego ucha? Jak leczyć przewiane ucho domowymi sposobami? Kiedy udać się do laryngologa? Podpowiadamy. W żadnym wypadku nie możesz pozwolić, aby osoba chora przez całe dnie leżała bezczynnie w łóżku i wpatrywała się w sufit. Zadbaj o urozmaicenie jej czasu Kiedy spędzacie czas w gronie rodziny, możecie pomóc jej przenieść się na kanapę do salonu – w ten sposób spędzi z Wami czas, a jednocześnie będzie czuła się komfortowo. na podstawie źródeł : - Opiekun medyczny w praktyce E. Szwałkiewicz - Podstawy pielęgniarstwa - Wydawnictwo Lekarskie PZWL - Podręcznik wolontariusza hospicyjnego- Wydawnictwo Fundacja Hospicyjna TOALETA JAMY USTNEJ Cel zabiegu : oczyszczenie jamy ustnej z resztek pokarmu zapobieganie stanom zapalnym i zakażeniom w jamie ustnej zlikwidowanie przykrego smaku i zapachu z ust poprawa samopoczucia pacjenta zapobieganie próchnicy pobudzenie wydzielania śliny Wykonanie masażu dziąseł leczenie określonych zmian patologicznych według zleceń lekarskich Toaletę jamy ustnej przeprowadzamy 3 razy dziennie po każdym posiłku. Wskazania: u każdego pacjenta, a szczególnie : zaburzeniami świadomości chory nieprzytomny zmniejszoną aktywnością psychoruchową zmniejszoną odpornością na zakażenia Zburzeniami połykania niemożnością przyjmowania pokarmów drogą doustną Przeciwwskazania do wykonania toalety jamy ustnej: stany po niektórych zabiegach operacyjnych i urazach okolicy jamy ustnej urazy jamy ustnej całkowita ekstrakcja zębów (do 12 godz. po usunięciu zębów) Zagrożenia występujące podczas toalety jamy ustnej: uszkodzenia błony śluzowej zachłyśnięcia się pacjenta przeniesienia drobnoustrojów krwawienia nasilenia dolegliwości bólowych Zasady: Zapoznanie się ze stanem pacjenta i ocena stopnia jego samodzielności udzielenie pacjentowi informacji o istocie zabiegu oraz uzyskanie zgody pacjenta uzgodnienie pory wykonania pielęgnacji jamy ustnej szanowanie prawidłowych nawyków pacjenta i jego zwyczajów higienicznych stosowanie środków do płukania jamy ustnej, uwzględniając rodzaje zmian chorobowych STRUKTURA CZYNNOŚCI toaleta jamy ustnej u pacjenta leżącego Plan działania 1. wykaz problemów opiekuńczych i higienicznych chorego rozpoznanie problemów - problemem pacjenta jest brak możliwości samodzielnego wykonania toalety jamy ustnej - pacjent leżący, ma zmiany chorobowe w jamie ustnej (np. pleśniawki lub uszkodzenia śluzówki od protezy zębowej - jeśli posiada) i nie może samodzielnie wykonać toalety jamy ustnej. Cele zabiegu - oczyszczenie jamy ustnej -nałożenie na śluzówki preparatów leczniczych łagodzących stan zapalny -zlikwidowanie przykrego zapachu i smaku w jamie ustnej - profilaktyka zakażeń i uszkodzeń błony śluzowej jamy ustnej -poprawa samopoczucia pacjenta 2. wykaz zaplanowanych czynności w/g kolejności ich wykonania - sprawdzenie samopoczucia pacjenta - zapoznanie się z zaleceniami pielęgniarskimi i lekarskimi - poinformowanie pacjenta i planowanej pielęgnacji jamy ustnej i uzyskanie zgody - przygotowanie sali : zamknięcie okna, drzwi, postawienie parawanu - dostosowanie wysokości łóżka - pobranie materiałów pomocniczych i sprawdzenie ich, środków higienicznych, przyborów toaletowych i rozmieszczenie ich na stanowisku pracy - higieniczne mycie rąk i dezynfekcja - założenie fartucha ochronnego -założenie rękawiczek ochronnych - ułożenie pacjenta w pozycji półwysokiej lub bocznej (jesli jest nieprzytomny) - zabezpieczenie pościeli i bielizny pacjenta, wyjęcie z szafki przyłóżkowej środków higienicznych i przyborów należących do pacjenta - wyjęcie protezy pacjentowi (jeśli ją posiada) - oczyszczenie protezy i zanurzenie jej w odpowiednim preparacie lub w czystej wodzie - sprawdzenie stanu blony śluzowej jamy ustnej - oczyszczenie dziąseł - oczyszczenie błony sluzowej od wewnętrzej strony policzków - oczyszczenie podniebienia - oczyszczenie języka - podlożenie miski nerkowatej i płukanie jamy ustnej (jeśli pacjent jest przytomny) - osuszenie ręcznikiem ust pacjenta - odstawienie miski nerkowatej - ułożenie poduszek - ułożenie pacjenta w bezpiecznej i wygodnej pozycji - dostosowanie wysokości łóżka - uporządkowanie otoczenia pacjenta - umycie i dezynfekcja przyborów i sprzetu , odłożenie ich na miejsce - segregacja i wyrzucenie odpadów - higieniczne mycie i dezynfekcja rąk - potwierdzenie w dokumentacji wykonania zadania materiałów pomocniczych i środków higienicznych - materiały pomocnicze - rękawiczki jednorazowe ochronne, fartuch ochronny, kilkanaście gazików jałowych, kilka serwetek ręcznika papierowego - środki higieniczne - Aphtin lub Septosan w zalezności od jednostki chorobowej , środek do dezynfekcji przyborów toaletowych, środek dezynfekcyjny do rąk, ciepła woda do płukania jamy ustnej (temp. 30 stopni) płyn do płukania ust (jeśli jest zalecony) 4. Wykaz przyborów toaletowych i sprzetu - przybory toaletowe- drewniane szpatułki owinięte gazikami, kubek, ręcznik, pojemnik na proteze (jesli pacjent ma założoną) - sprzęt: dwie miski nerkowate, parawan, taca, krzesło, stolik przyłóżkowy, pojemnik na odpady medyczne, miseczka na ciepłą wodę do ogrzania środka leczniczego, pojemnik na odpady omunalne czynności właściwe Założenie rękawiczek. Założenie ręcznika pod brodę pacjenta. Wyjęcie protez jeżeli są obecne za pomocą chusteczki higienicznej lub gazika i odłożenie do specjalnego pojemnika. Usunięcie za pomocą jałowego gazika zgromadzonej wydzielin w jamie ustnej. Dokonanie oceny stanu jamy ustnej (błony śluzowej, języka i zębów). Usunięcie za pomocą jałowego gazika zgromadzonej wydzieliny w jamie ustnej. Nałożenie na suchą, czystą o miękkim włosiu szczoteczkę pasty do zębów (zamiast szczoteczki i pasty można zastosować szpatułkę owiniętą gazikiem i środki czyszczące). Oczyszczanie dziąseł w kierunku od tyłu do przodu jamy ustnej: ustawienie włosia szczoteczki pod kątem 45 stopni na dziąsłach w miejscu połączenia z zębami i skierowanie go w stronę dziąseł delikatne przesuwanie szczoteczki z dziąseł na zęby (można tę czynność powtórzyć kilka razy na każdym zębie lub wykonanie ruchów okrężnych na każdym zębie) Oczyszczenie wewnętrznej powierzchni zębów: ustawienie włosia szczoteczki na zębie pod kątem 45 stopni skierowanie włosia w kierunku korony zęba delikatne przesuwanie szczoteczki z dziąseł na zęby (można tę czynność powtórzyć kilka razy na każdym zębie lub wielokrotne wykonanie ruchów do przodu i tyłu na przestrzeni kilku zębów lub wykonanie ruchów okrężnych na każdym zębie lub oczyszczanie strony wewnętrznej zębów przednią częścią szczoteczki, jeżeli jest ona za szeroka) Oczyszczenie powierzchni gryzącej zębów. Oczyszczenie tkanki znajdującej się pomiędzy wewnętrzną powierzchnią policzka a zębami za pomocą kilku ruchów. Oczyszczenie szczęki dolnej w ten sam sposób co górnej. Oczyszczenie podniebienia twardego za pomocą kilku delikatnych ruchów pośrodku i po obu jego stronach w kierunku od tylnej jego części do przodu. Oczyszczanie grzbietu języka za pomocą kilku delikatnych ruchów pośrodku i po obu jego bokach. Czyszczenie dodatkowo za pomocą nici dentystycznej. Usuniecie szczoteczką nadmiaru pasty i wydzieliny u pacjentów z zachowanym odruchem połykania. Umycie i założenie protez: dokładne wyszczotkowanie protez pod bieżącą wodą zanurzenie protez na kilka minut w środku czyszczącym wypłukanie po wyjęciu i założenie Osuszenie twarzy i warg pacjenta i natłuszczenie ust pacjenta. Usunięcie ręcznika spod brody pacjenta Ułożenie pacjenta w wygodnej pacjenta dostosowanej do stanu zdrowia. Czynności końcowe: uporządkowanie zestawu i użytych przyborów zgodnie z przyjętymi zasadami zapewnienie estetycznego wyglądu najbliższego otoczenia zapewnienie czystości bielizny pościelowej i osobistej pacjenta zdjęcie rękawiczek higieniczne mycie rąk udokumentowanie wykonania zabiegu oraz zaobserwowanych zmian w obrębie jamy ustnej Toaletę jamy ustnej dostosowujemy do stanu pacjenta. Ważne jest czy jest zachowana pełna wydolność samoobsługowa pacjenta (asystujemy), częściowa (pomagamy i asystujemy) lub występuje brak wydolności samoobsługowej (wykonujemy toaletę jamy ustnej za pacjenta). Należy zapamiętać , że W razie wskazań medycznych może być konieczne przeprowadzenie pielęgnacji jamy ustnej co 2 godziny. Chorzy ze zmianami chorobowymi w jamie ustnej wymagają szczególnej troski i dużej delikatności w wykonywaniu czynności pielęgnacyjnych. U chorych ze zmianami chorobowymi w jamie ustnej należy stosować odpowiednie zalecenia dietetyczne (pokarmy płynne, półpłynne, papkowate, podawane w mniejszych ilościach, lecz częściej, letnie, niezawierające drażniących potraw i zapachów). Nieprawidłowe wykonywanie czynności pielęgnacyjnych może spowodować stany zapalne jamy ustnej (zakażenie), uszkodzenie śluzówki jamy ustnej, zranienia, złamania zęba, uszkodzenie protezy czy nawet zachłyśnięcie chorego.
Przykłady ćwiczeń oddechowych. Powietrze nabieramy nosem (wdech), a wypuszczamy (wydech) przez lekko przymknięte usta (jak do zdmuchnięcia świeczki). Staramy się, by wydech był długi, spokojny, nieco wymuszony na końcu. Powietrze wydychamy w ten sposób z lekkim oporem, co wzmacnia mięśnie oddechowe. Serie powtarzamy 3-4 razy.
-parawan,-rękawice jednorazowe, niejałowe,-miska nerkowata,-mydło lub inny środek myjący, najlepiej hipoalergiczne do skóry wrażliwej,- myjki,- 2 ręczniki,- jednorazowe gaziki, waciki, patyczki higieniczne,- maści pielęgnacyjne, ochronne, np. Sudocrem, PC 30V płyn, maść witaminowa,- oliwki do nacierania pleców i pośladków, emulsje do ciała lub specjalne zawiesiny (lotiony, np. Bepanthen),- dzbanek z ciepłą wodą,- miska z wodą o temperaturze maksymalnie do 40°C,- basen,-szczotka do paznokci, szczotka i grzebień do włosów,- nożyczki lub cążki do paznokci (najlepiej pacjenta),- kubek z ciepłą wodą do mycia zębów, szczoteczka i pasta,- podkłady sprzęt do golenia lub maszynka z żyletką, golarka elektryczna,- zależnie od potrzeby - mydło w płynie, żel lub pianka do golenia,-pędzel do twarzy (jeśli pacjent ma swój),- jednorazowe, niejałowe rękawice,- ręcznik,-gąbka do twarzy,- miska nerkowata lub woreczek na odpady,- środki po goleniu (balsam, woda po goleniu, krem),- kubek z ciepłą wodą, myjka i ręcznik,- lustro zapewniające widoczność do zębów (najlepiej miękka), pasta do zębów, kubek - dla osób samodzielnych,-u osób nieprzytomnych - szczotka do mycia zębów podłączona do ssaka, - nitki dentystyczne do oczyszczenia szczelin między zębami - dla osób samodzielnych,- gaziki, szpatułki,- roztwór do płukania i czyszczenia jamy ustnej (np. napar z rumianku, tymianku, szałwii, woda z sokiem z cytryny),- rękawice jednorazowe, niejałowe,-ręcznik (można użyć tego, który jest stosowany do pielęgnacji twarzy),- maść natłuszczająca wargi chorego,-jeśli pacjent ma protezy - przybory i środki potrzebne do pielęgnacji protez zębowych (myjące i dezynfekujące),- miska nerkowata
JaXz2.
  • n0lr8b22ql.pages.dev/136
  • n0lr8b22ql.pages.dev/392
  • n0lr8b22ql.pages.dev/72
  • n0lr8b22ql.pages.dev/4
  • n0lr8b22ql.pages.dev/199
  • n0lr8b22ql.pages.dev/261
  • n0lr8b22ql.pages.dev/358
  • n0lr8b22ql.pages.dev/21
  • n0lr8b22ql.pages.dev/193

    • mycie chorego leżącego w łóżku